بسم الله الرحمن الرحیم

قران یعنی  "ذکر " یعنی : یاد آوری .  یاد آور ی چه چیز ؟ !

یاد آور ی دارایی ها ی وجودمان

آن دارایی را که خداوند مهربان از ازل در درون همه ی ما گذاشته ، منتها عده ای با اطاعت کردن از نفس و مخالفت امر خدا، آن دارایی را فدای دنیایمان کرده ایم و با این غلط حرکت کردن آن سرمایه ی وجودمان را در دنیا خرج کرده ایم وبا این زیان کاری هم وارد عالم بالا می شویم .

اما عده ای هم با زیرکی ، دنیا را وسیله و ابزاری گرفتند برای رسیدن به آن دارایی و به آن کامپیوتر و سرمایه ی  وجودشان راه پیدا کردند وآن سرمایه را در بازار سود ریختند و با سود کلان هم وارد بر آن عالم می شوند .

در دنیا هم شما دیده اید افرادی که زیرک و هوشیارترند ، بهتر می فهمند که  سرمایه و پول خود را چگونه باید به سود برسانند ؛

اما عده ای هم در اثر نادانی نه تنها پول و سرمایه ی خود را در بازار سود نمی ریزند ؛ بلکه با ریخت و پاشی که دارند ؛هی از سرمایه و پول آنها کاسته می شود تا نهایتا به بن بست و ورشکستگی می رسند .

اگر ما سرمایه ی درون را چراغ روشنی فرض کنیم ،کسی که به این چراغ و روشنایی درون دست پیدا کند ،صاحب نور است ؛ می تواند با این چراغی که بدست دارد به هر تاریکی وارد شود و زمین هم نخورد ،

 چون با نور درونش حرکت می کند و  بصیرت دارد و جلوی پایش را و چاله ها و دامهایی که شیطان در مسیرش پهن کرده را می بیند و تا رسیدن به مقصد (بهشت ) در راه پایش به چاله های گناه نمی لغزد .

اما کسی که نتوانسته به کامپیوتر و سرمایه و دارایی و نور وجودش راه پیدا کند چه ؟!  

دیگر خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل